Głównym celem tego projektu jest pokazanie istotnych cech płynów nienewtonowskich. Płyny te nie spełniają prawa Newtona (nie posiadają liniowej zależności szybkości ścinania od naprężeń stycznych cieczy). Ponadto ich lepkość, czyli ich opór wewnętrzny przeciw płynięciu powstały między cząsteczkami tego płynu nie jest wartością stałą, lecz funkcją temperatury. Ogólnie płyny nienewtonowskie możemy podzielić na:
        - rozrzedzane ścinaniem (im bardziej chcemy zmusić płyn do ruchu tym mniejszą lepkość wykazuje) np. ketchup w butelce, lub bita śmietana
        - zagęszczane ścinaniem (przeciwnie niż w poprzednim przypadku, próba wprowadzenia takiego płynu w ruch powoduje zwiększenie jego lepkości) np. układ skrobi ziemniaczanej i wody.

Ciekawe zjawiska jakie możemy zaobserwować podczas pracy z cieczami nienewtonowskimi (w tym przypadku zagęszczanymi ścinaniem) są:
    - przy powolnym mieszaniu takiego płynu mamy wrażenie jakbyśmy mieszali zwykły płyn typu woda, jednak wraz ze wzrostem częstości obrotów przy mieszaniu staje się to coraz trudniejsze,
    - kiedy energicznie próbujemy uderzyć o powierzchnię takiej cieczy, zaczyna się ona zachowywać jak twarda guma (można by nawet biegać po takim płynie jeżeli będziemy odpowiednio dynamicznie się poruszać), jednak jeśli dotkniemy jej powierzchni bardzo powoli, delikatnie nasza ręka zwyczajnie się zanurzy,
    - innym przykładem może być także fakt że z takiej mieszaniny można lepić jak z gliny, jednak jest to bardziej męczące, gdyż wymaga ciągłej pracy nad płynem. Jeżeli przestaniemy wywierać na płyn określoną siłę to zacznie on się zachowywać jak zwykła ciecz newtonowska.